26/02/11

Sciadopitys verticillata

Sciadopitys verticillata do arboreto do viveiro de Areas
Visita formativa do 27/02/2008
detalle acículas
O Viveiro de Areas (Tui), o máis antiguo de Galicia (do 1906), ten un arboreto interesante. Nel atópase esta rareza: Sciadopitys verticillata.  É un exemplar de gran porte e beleza único en Galicia (non está incluido no catálogo de árbores senlleiras).
- Nome científico: Sciadopitys verticillata (Thunb.) Siebold & Zucc.
- Nome común: Piñeiro parasol.
- Familia: Taxodiaceae.
- Orixe: Xapón.
- Árbore perennifolia que pode acadar 35 m de altura.
- Copa piramidal e ramificación extendida e ascendente na parte alta da árbore.
- Ten un crecemento moi lento.
- Especie de grande valor ornamental, normalmente de colección.
- En Xapón plántase arredor dos templos.
- De forma natural medra en altitudes comprendidas entre 600-1100 m.
- Non soporta a seca estival nin os chans calizos.
- Sementeira: Estratificación en quente a 20°C (3 meses) seguida dunha estratificación en frío a 4 °C (3 meses).

24/02/11

A nova aldea

Froito deste primeiro ano como propagadores cuasi-ecolóxicos, do edu-emprende, das xornadas de cooperativismo...e da miña dispersión habitual (non necesariamente por esta orde); fálovos a miudo de temas transversais.

Pois mixturando: produción ecolóxica, emprendedores, cooperativismo e medio rural, aproveito para convidarvos a ver o documental A nova aldea  onde se amosan proxectos vinculados ao sector agrario, respectuosos co medio e localizados no rural, de aí o título. O noso rural precisa destas iniciativas, ou doutras, pero algo se ten que mover se non queremos que desapareza.

23/02/11

Agricultura ecolóxica

Estes días estivemos falando da agricultura ecolóxica. Como xa sabedes este xeito de produción está totalmente regulado e controlado.
O marco legal básico é o Regulamento CE (Consello europeo) Nº834/2007 sobre  producción i etiquetaxe de productos ecolóxicos, vixente dente o 2009 (sustitúe ao do 91). A este regulamento foronselle engadindo: Anexos,  Regulamentos da Comisión, etc...para coñecer a lexislación vixente da UE consultade a seguinte páxina da web ec.europa.eu

Antiguo e actual logotipo de certificación dos productos ecolóxicos na UE
Un principio fundamental na agricultura ecolóxica é o uso de sementes producidas tamén de xeito ecolóxico. Os estados membros manteñen unha base de datos web ca finalidade de facilitar a adquisición destas sementes. Os proveedores poden incluir nesta listaxe as sementes e patacas de sementeira de orixe ecolóxica dispoñibles. Base de datos sementes ecolóxicas.
 
Por outro lado temos os organismos de control, en Galicia é o CRAEGA (Consello Regulador da Agricultura Ecolóxica de Galicia). Na páxina web do Craega podemos atopar, entre outras cousas, a Normativa autonómica e as distintas Normas técnicas de produción ecolóxica.
Logotipo do CRAEGA (os demais consellos reguladores rexionais teñen o mesmo debuxo, cambia so o nome).

15/02/11

Plantas racionais?

Por si alguén se perdeu o programa de Punset, que visualizamos na clase de Alberto, aquí tedes o enlace para poder velo. Foi emitido no programa REDES e titúlase "Las raíces de la inteligencia de las plantas". Propón que as plantas teñen capacidade de resolver problemas "de forma intelixente". Moi interesante para reflexionar. http://www.rtve.es/television/20101227/redes-raices-inteligencia-plantas/390278.shtml.

micorrizacion de trufa

Aquí podedes ver técnicas de produción da trufa negra en Aragón, mediante a micorrización con enciñas producidas en viveiro. Trátase dunha pequena reportaxe incluído no programa de TVE "Agrosfera", emitido o sábado 12/02/11. Atoparédelo entre o minuto 28:45 e o 32:35.
Tamén neste programa temos un exemplo de venta directa ao consumidor, de produtos ecolóxicos de horta, en Córdoba. http://www.rtve.es/alacarta/search.html?q=agrosfera#1015441

AVISO

Propagadores/as, por si non o sabedes xá, mañá día 16, mamá Consellería suspende tódalas actividades ao aire libre por temporal. Trocamos o malo será! por outra vez será!
Vivamos coma galegos.
O Bichero de Luis Davila
http://obichero.blogspot.com/


Acodo baixo en Castiñeiro

Un dos métodos de reproducción vexetativa é o ACODADO (*). Dentro destes o acodo de cepa (tamén chamado de caballón ou de "corte e recalce") é o máis empregado nos viveiros. De feito esta técnica constitue o xeito tradicional de reproducción dos Castiñeiros hibridos en viveiro.
Un dos viveiros autorizados a producir este material MFR é o viveiro Centro Forestal Rías Baixas, en Vilaboa (Po).

Albúm fotos da visita formativa do 12-12-09.


Na seguinte enlace podedes atopar un video sobre a producción de castiñeiros híbridos, cunha entrevista a Inmaculada López de viveiros O Rego e presidenta de VIFOGA.
O Agro. Castiñeiros hibridos nos viveiros galegos.

*bacelo ou barbado: planta obtida por acodo
*porbaixa: burato ou gabia que se fai para realizar un acodo:

Hifas da Terra

Mañá imos visitar esta empresa, así que si queredes ir documentandoos:
Reportaxe do programa Labranza (22/11/09) sobre Hifas da Terra: empresa de biotecnoloxí­a aplicada a micoloxí­a que nace 1999 da man de Catalina Fernández. Este proxecto iniciouse como unha empresa de producción de cogumelos ecolóxicos e kits de producción. Pero pouco a pouco extendeu a súa actividade a todo o relacionado co mundo dos cogumelos e a micorrización forestal.
Dentro destas actividades está incluida a producción de planta forestal micorrizada. O producto estrela do viveiro son unha selección propia de híbridos de castiñeiro resistentes a tinta e micorrizados con Boletus edulis.

agalega.info - Videos das noticias dos informativos da TVG


http://www.hifasdaterra.com/

14/02/11

Froiteiras autóctonas

Fai algúns días preguntabádesme onde conseguir froiteiras autóctonas. Un viveiro especializado é Viveiros O Pomariño (A Capela), pioneiro na produción de froiteiras autóctonas. O seu xerente Ramiro Martínez desenvolve dende 1999 un traballo de recuperación e propagación de variedades autóctonas, incluído o castiñeiro, moitas delas case desaparecidas. Tamén colabora en cursos e xornadas frutícolas sobre todo no que respecta ao tema da enxertía. En 2008 entra a formar parte como socio fundador da Asociación Galega da froita autóctona do Eume (AGFA do Eume), da cal Ramiro é vicepresidente. Esta asociación desenvolve un intenso labor de recuperación e promoción da nosa froita a través da realización de festas de exaltación, e a posta en marcha de varios campos de ensaio e demostración así como a creación de un Campo de Conservación de variedades da comarca Eume-Ferrol-Ortegal en colaboración co Concello de San Sadurniño, no cal xa están plantadas 120 variedades de froiteiras.

Ver Catálogo de Maceiras Autóctonas.

13/02/11

Enxerto de coroa

Neste video podemos ver todo o proceso da realización do Enxerto de Coroa executado polo viveirista Xosé Sanchez (de Orvisa House). O enxerto realízase sobre Catalpa bignonioides enxertando unha variedade de xChitalpa tashkentensis (*).
Neste enxerto alto a Chitalpa aporta unha copa máis pequena e menos frondosa cunha catalpa (a Chitalpa ten as follas máis pequenas e lanceoladas), pero de maior rixidez (as ponlas), pero a característica máis salientable é a súa abundante e longa floración de cor rosa ou branca azulada (moi reflorecente). Por outra banda o portaenxerto, a Catalpa, de maior vigor, préstase máis a facer un tronco dereito e de bo calibre en menos tempo.

agalega.info - Videos das noticias dos informativos da TVG

(*) A Chitalpa é un híbrido entre especies de xéneros diferentes (lembrade: por iso o "x" antes do nome xenérico; se o híbrido é entre especies do mesmo xénero o x vai diante do nome específico). É un híbrido entre Chilopsis linearis, nativa do suroeste de Estados Unidos e Norte de México, e Catalpa bignonioides, nativa do sureste de Estados Unidos. Este híbrido obtívose por vez primeira no xardín botánico de Tashkent, capital de Uzbekistan, de aí o seu nome xChitalpa tashkentensis.
É un arbusto ou pequena árbore caducifolia. Como é característico da hibidación cada proxenitor aporta as súas cualidades: Catalpa aporta resistencia ao frío e Chilopsis aporta resistencia ao calor e a seca.

Os lagartos de Cies contribuen á dispersion das sementes

Os lagartos ocelados incorporan á súa dieta froitos carnosos, de forma que van dispersando as sementes coas feces, sendo un excelente mecanismo de transporte debido á acción do dixestivo ao romper as cubertas das sementes.


Este video producido en Vigo gañou o premio do público da revista The Scientist.


02/02/11

Bibliografía poda

Ben, se estades interesados en saber máis cousas do tema da poda, velaí algúns títulos a ter en conta: Poda e enxerto de froiteiras de Jean Bretaudeau. Bó e breve, todo un clásico (1978). Editado no seu día por MP, pero creo que non se volveu a reeditar (1991). O mesmo autor ten outro libro sobre Creación de formas frutais.

Un autor que ten moitos libros de poda é o catedrático de arboricultura Fernando Gil-Albert, seu é: Tratado de arboricultura frutal. Volumen I, II, III, IV e V , outro texto clásico (1980).

O mesmo autor, Gil-Albert, tamén ten varios libros de poda de especies ornamentais: Las podas de las especies arbóreas ornamentales e idem de las especies arbustivas ornamentales ambos tamén en MP.

Outros dous libros de obrigada lectura para profesionais que se dediquen á xestión do arborado urbano son: La poda de los arboles ornamentales de Emmanuel Michau (1986) e outro de igual nome de Christophe Drénou (2000)

A Deputación Foral de Bizkaia ten editadas publicacións interesantes sobre fruticultura. As tedes colgadas en PFD na web do blog:

Máis cousas:
Como podar árboles do USDA, moi resumido.

Bueno e por último, o máis importante, as bases ou as leis fundamentais, e os seus autores, os pais da arboricultura moderna:

Alex L. Shigo; Compartmentalization Of Decay In Trees (CODIT). Compartimentación do decaemento en árbores ou Leis do desenvolvemento das podremia da madeira viva.
Segundo a teoría de Alex Shigo, CODIT, cando se fire unha árbore esta experimenta cambios celulares que forman barreiras de contención ao redor da ferida, retardando ou previndo a extensión da enfermidade e o decaemento do resto da árbore. Esta teoría dos anos 70, moi discutida daquela, agora é uns dos principios fundamentais da arboricultura.

F. Hallè y R.A.A. Oldeman; Arquitectura arbórea. Leis e modelos de desenvolvemento.
Describe os modelos concretos de desenvolvemento aos que obedecen as diferentes especies arbóreas, definindo 22 modelos estruturais (os máis comúns son 4) segundo tres parámetros: Crecemento, ramificación e diferenciación dos eixes aéreos.

Pierre Raimbault; Modelo de desenvolvemento en 10 etapas definidas.
Segundo este autor, as etapas da vida dunha árbore axústanse a un Modelo de desenvolvemento natural, que ten varias fases estándar (...).

Claus Mattheck; Visual Tree Assessment (VTA).
A base da Avaliación Visual do Arborado (EVA), permite mediante da observación de síntomas, determinar o estado xeral e emitir unha diagnose.

Poda mediante plataforma elevadora

Este é o video do que os falara; nel amósase a utilidade potencial das plataformas elevadoras para realizar podas en altura sobre unha masa ou plantación de árbores. Por suposto empregando unha tixeira de aire comprimido, xa de mecanizar...so falta facela teledirixida.
Advertencia: a música do video é infame...mellor sen volume


Se queredes ver outro modelo máis adaptado á fruticultura
http://www.youtube.com/watch?v=qfvnK3qVmI4